Menkıbelerde şöyle bir kıssa geçer:

İsrailoğulları birgün Hz. İsa (a.s) gelir ve şöyle derler: Ya İsa! Hergün-hergün hastalarımızı sana getiriyoruz, sende okuyorsun, onlarda şifa buluyorlar. Bizim senden bir talebimiz var. O da buyurun söyleyin dedi.

 

Onlar dediler ki; biz hergün sana gelerek zahmet çekiyoruz, bu arada senide sürekli rahatsız ediyoruz; bu durumu ortadan kaldırmak için sen okuduğun duayı bize yazsanda bizde o duayı öğrenip hastalarımıza okusak.

 

Hz. İsa onların bu parlak fikrini kabul etti. Onlarda öğrendikleri duayı hastalarına kendileri okumaya başladılar. Fakat ters bir durumla karşılaştılar. Okudukları hastanın yarım baş ağrısı varsa duayı okuduktan sonra hastanın başının tamamı ağrımaya başladı.

 

Tekrar Hz. İsa'ya geldiler. Ya İsa! "Bizler öğrettiğin duayı hastalarımıza okuduk ama hastalıkları arttı. Acaba sen bize yanlış duamı öğrettin" dediler. 

 

Hz. İsa (a.s) onlara tarihi ve ibretlik şu sözü söyledi: Dua o dua ama ağız o ağız değil.