İKİ KAPISI YALNIZLIĞIN – Refik Durbaş
Sonsuz bir beyazlıkta
ses sesime değiyor
Sessizlik buzda eriyor
Dağlar da bu
beyazlık içinde
gökyüzü
ve Çıldır gölü de…
Havada kar kokusu
sessizlik sese değiyor
Sazların gölgesinde
kanat sesleri
kekliklerin
ve kışın uykusu
Gökyüzünün
iki kapısı olmalı :
Biri sessizliğin
öteki sesin pususu
Çıldır gölünün de
iki kapısından biri
hüzün ve elem
öteki yalnızlık korkusu
Yalnızlığın kapı önünde
bekliyorum ben de
sabah aydınlığını hüzünle
akşam karanlığını elemle…
Ve dayıyorum alnımı
Çıldır gölünün alnına
hayal ve hatıramda
karakışın kara duygusu
Hayatım ki, bilinmez
nerede ve nasıl
yalnızlığının kuyusu
Hayatım, ah
yalnızlığımda eriyor
Refik Durbaş
-Yol Uzundur Günden
Ama Ölümden Kısa, 2002-
